Isolatie valt zwaar, maar brengt saamhorigheid op gang
Leestijd: 3 minuten | geschreven door Maartje Roozeboom
De telefoon gaat. “Hoi, met Martine. Ik sta voor je deur!” Ik hoor de glimlach in haar stem en loop gauw naar buiten. Daar staat ze, met een bosje rode tulpen in de hand. “Goed voorbeeld doet volgen,” glundert ze. En zo is het ook.
Want de ‘ intelligente lockdown’ is niet altijd gemakkelijk. Ik voel me bijna schuldig als ik me buitenshuis waag en ik mis de kleine gesprekjes op het schoolplein, bij de bakker en met de buurvrouw. Dat we de hele dag met z’n vieren op elkaar gepakt zitten, maakt het niet gemakkelijker. Soms weet ik niet meer hoe ik mijn rollen als juf, werknemer, moeder en ‘thuismanager’ moet combineren. Dus toen ik, overbelast en chagrijnig, voor mijn deur over een potje narcissen struikelde, was ik blij verrast. Want bij de narcissen zat een kaartje: ‘De hele dag thuis, even een opkikkertje!’ schreef een vriendin. Wat lief! Ik voelde de spanning uit mijn schouders wegtrekken. De frons boven mijn ogen verdween. Het korte contact bleek voldoende om weer wat op te laden.
Een paar dagen later fietste ik dan ook door Zwolle-Zuid om wat lekkers langs te brengen bij bekenden. Even eruit, even contact maken, zij het aan de voordeur, op twee meter afstand. Een week later stond Martine bij mij aan de deur met hetzelfde idee. Zo breidt het initiatief zich langzaam uit, want goed voorbeeld doet inderdaad volgen en iedereen wordt er blij van!
Overigens helpen we niet alleen elkaar op deze manier: we ondersteunen ook de lokale ondernemers. Want de kaasjes kwamen bij de delicatessenwinkel vandaan, de narcissen van de bloemist en de tulpen van de markt – stuk voor stuk worden zij geraakt door de crisis en kunnen wel wat extra inkomen kunnen gebruiken.
Boodschappen en digitale knuffels
Nu ik er op let, hoor ik om me heen heel veel van dit soort verhalen.
Zo kochten buren gezamenlijk tulpen in bij een kwekerij die door de coronacrisis niets mag exporteren. In de klas van mijn zoontje stuurden kinderen knutselwerkjes naar een zorginstelling. Wat dacht je van de ´digitale knuffel´ die rondging via WhatsApp en Messenger? Die christelijke organisatie die vanachter een tafeltje in het winkelcentrum een ‘glimlach’ weggaf? En de boodschappen die we voor elkaar doen?
De isolatie valt zwaar, maar het brengt onverwachts saamhorigheid op gang. En bij al die mooie initiatieven hoort nu die kettingreactie van kleinigheidjes, bedacht door een Zwolse vrouw die wat voor haar vriendin wilde betekenen.
