‘Elke keer weer miste ik mijn lieve collega’s en vertrouwde stek’
Leestijd: 2 minuten | Geschreven door Caroline Vlietstra
Twee keer heeft Bodine haar baan bij Univé Noord-Holland opgezegd, twee keer is ze teruggekomen. ‘Er wordt hier op kantoor tijdens een voorstelrondje nogal eens de grap gemaakt; dit is Bodine, die blijft maar terugkomen.’
Bodine, moeder van de 9 maanden oude Sjef, komt in 2014 als 22-jarig jong meisje werken bij Univé Noord-Holland. Het klikte gelijk tussen de verzekeringsmaatschappij en Bodine en met haar functie als verzekeringsadviseur Particulier was ze ook erg tevreden. Bodine: “Vijf dagen per week werkte ik op het adviescentrum in Heerhugowaard en had altijd leuke gesprekken met de klanten. Als verzekeringsadviseur Particulier gaan de telefoontjes nooit enkel over het afsluiten van een verzekering. Mensen bellen omdat ze zijn verhuisd, een nieuwe auto hebben gekocht, een kindje hebben gekregen of op vakantie gaan. Zo’n gesprek gaat dan misschien 10 minuten over een verzekering. De rest van de tijd gaat het over andere zaken.”
Hart volgen
Door zowel het werk als door haar leuke collega’s heeft Bodine het erg naar haar zin bij Univé Noord-Holland. Toch kriebelt het. “Ik was als jong meisje bij Univé begonnen, maar had ook een droom. Ik wilde werken in de zorg”, blikt ze terug. “Ik vond dat ik mijn hart moest volgen en dat vond Ellen Blom, manager Particulier, ook. Ze moedigde mijn vertrek zelfs aan. Tranen met tuiten heb ik gehuild toen ik in 2018 afscheid van mijn lieve collega’s nam.”
Droom in duigen
In 2018 gaat Bodine in de ouderenzorg aan de slag. Eén dag per week gaat ze naar school, de andere vier dagen is ze aan het werk bij Maria-oord in Vinkeveen. “In anderhalf jaar tijd behaalde ik mijn diploma, een opleiding waar je normaal gesproken drie jaar over doet”, vertelt ze. “Toch viel mijn droom snel in duigen. Ik merkte dat ik niet tegen de onregelmatige diensten kon. Bovendien miste ik mijn collega’s en mijn oude werk. Ik wilde terug en klopte eind 2019 weer bij Univé aan. Daar werd ik met open armen ontvangen. Ze hebben me van jong meisje zien veranderen naar vrouw en kennen me goed. Ze waren blij dat ik weer terug was.”
Thuiszorg
Zo happy als Bodine eind 2019 is, zo verdrietig is ze als een paar maanden later de lockdown wordt aangekondigd. Bodine: “Corona gooide roet in het eten. Van de een op de andere dag werden we verplicht thuis te werken. Daar zat ik dan; vijf dagen per week thuis achter mijn bureautje. Diep ongelukkig te wezen. Dat was dan ook de reden dat ik in juli 2021 weer weg ben gegaan. De thuiszorg in, dat leek me een goed plan. Daar was ik hard nodig en kwam ik weer onder de mensen.”
Geen combinatie
Toch bleek ook dit niet de perfecte keuze. Bodine: “Het was een heftige periode. Het werk is zwaar, dat wist ik wel, maar ik zat ook nog eens midden in een IVF traject. Alles bij elkaar bleek dit geen goede combinatie. En ja, je raadt het al, ik wilde terug naar mijn Univé-familie. Wat enorm hielp om de stap opnieuw te zetten was een kaartje van mijn collega. Toen ik opnieuw de deur van Univé achter me had gesloten, had ik mijn WFT Basis diploma op kantoor laten liggen. Mijn collega stuurde me het papiertje na met een kaartje erbij. Daarop stond: ‘voor het geval dat’… Ze zagen volgens mij wel aankomen dat ik niet eeuwig weg kon blijven”, lacht ze.
Terug op het oude nest
December 2021 neemt Bodine opnieuw plaats achter haar vertrouwde Univé-bureautje. Alweer zo’n anderhalf jaar is ze terug op het oude nest. Sinds ze mama is werkt Bodine drie dagen per week en dat bevalt haar goed. “De dag dat ik weer met mijn manager om tafel ging zitten, was de dag dat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Het feestje heb ik samen met mijn dierbare collega’s gevierd. Wat waren ze blij voor me!
